Sabtu, 30 Maret 2013

KISAH BANJAR

 KISAH PAGAT TALI SALAWAR

Pambakal Anjam mangiyau bubuhan pamudanya nang salawas ini umpat aktip baulahraga. Rupanya handak diadakan partandingan main bal antara kampung Palui wan bubuhan kampung subarang.

“Ikam Rang ai karna awak ikam tatinggi, ikam kuandak manjadi kipar,” ujar pambakal Anjam mamanderi Tuhirang. “Garbus karna lincah maka aku jadiakan panyarang baduet wan si Surawin. Kalu Tulamak aku jadiakan bek di balakang,” ujar Pambakal Anjam pulang.

“Kalu ulun pang Pambakal pian andak di posisi mana?” ujar Palui karna marasa baluman disambat.

“Nah.. sasuai wan gawian ikam nang tukang urut, maka ikam kabagian maurusi medis atawa kasihatannya Lui ai,” ujar pambakal.

Wayah harinya rami takumpul bubuhan warga kampung handak manonton partandingan, masing-masingnya manjagauakan kampungnya. Kampung Palui wan kampung subarang bagagantian manyarang, pukuknya seru banar.

Saparu main kampung Palui badahulu mamimpin, tapi kada lawas dibalas pulang ulih kampung subarang. Tapi imbah istirahat kampung Palui mamimpin pulang. Waktu itu si Garbus nang mancitaknya. Padahal kalu diitihi bujur-bujur tendangan si Garbus itu kada gancang banar jua, tapi karna wayah manandang, sabalum kipar musuh kawa manangkap bola, dahinya bincul badahulu takana sapatu garbus nang umpat jua tarabang.

Tapi wayah partandingan parak habis, gara-gara Utuh Ganal si kapten kasabalasan main sambil mangunyah bombon karet. Nangkaya apakah mulanya, tahu-tahu inya tataguk bombon karet nang tasangkang di rakungannya. Langsung aja inya kada kawa banapas, habis itu dibawa ka puskesmas. Nang jadi masalah adalah siapa nang menggantikan si Tuganal.

Pambakal Anjam sebagai palatih bingung. Padahal sidin baisi pemain jumlahnya pas-pasan banar.

“Siapalah nang menggantikan si Tuganal?” ujar pambakal sambil mangurek talinga.

Kada lawas sidin malihat awan si Palui, si tukang urut kasilahu.

“Uuuiii…Lui, handaklah ikam manggantikan si Tuganal?” ujar pambakal.

Mandangar parmintaan pambakal, Palui mamisiti ikatan salawarnya.

“Kalo jadi bek ulun hakun ai, amun jadi penyerang ulun kada kawa bukah laju pambakal ai,” ujar palui masuk ka tangah lapangan.

Sudah sapuluh manit Palui main, rupanya banyak pergerakan tanpa bola alias bubuhan kakawalannya kadada nang mau meoperinya bola. Kamana bola bukah, kesitu Palui maumpati. Kada lawas Palui kauyuhan saurang lalu baparak lawan kipar.

“Ayo maju Lui, ba apa ikam baparak lawan aku,” ujar Tuhirang. Kabujuran ada serangan matan bubuhan kampung subarang.

“Hadang, Lui…..hadang…..jangan mau kalah!” ujar pambakal bakuciak.

Tapi Palui kada handak bagarak jua. Sekali tendang bola masuk ka gawang tuhirang, persis lawan bunyi paluit wasit. Kadudukan akhir imbang 2 – 2, kampung Palui kada jadi manang.

“Nangkaya apa ikam ini Lui, ada musuh kada ikam hadang!?” pambakal bamamai wan Palui.

“Kadanya nangkaya itu pang pambakal ai, tadi itu tali salawar ulun pagat. Mun ulun manyasahinya, tabalului selawar ulun, maka ulun kada basalawar dalam,” ujar Palui sambil maingkuti selawarnya...
dahhh ituu ajaa

Tidak ada komentar:

Posting Komentar